• Koop
  • Koers
  • Coins
  • Verdien
  • Nieuws
Log in
Start nu
Betekenis
Implementatie

Wat is een hard fork?

Axel van den Boogaard

Axel verdiept zich al geruime tijd in de wereld van crypto en blockchain, die hij vervolgens vertaalt naar begrijpelijke artikelen.

Wie zich wat meer verdiept in de technische aspecten van de blockchain, komt af en toe de term ‘hard fork’ tegen. Wat betekent dit? In dit artikel leggen we je haarfijn uit wat een hard fork is en wat deze teweeg kan brengen op een blockchain.

Klaar om meer te leren over crypto? Let’s go!

Wat is een hard fork?

Een hard fork in de blockchain-technologie is een grote wijziging van het protocol waarop een netwerk draait. Soms is er zo’n wijziging nodig, omdat er fouten in een protocol kunnen zitten waardoor geldige transacties ineens ongeldig worden verklaard of andersom. Hierop passen ontwikkelaars de code aan, om de werking van de blockchain weer soepel te laten verlopen.

Het toevoegen van een nieuwe regel aan de code creëert als het ware een splitsing of een soort ‘vork’ in de blockchain: het ene pad volgt het nieuwe, verbeterde protocol, en het andere pad gaat verder volgens het oude protocol. Op den duur zullen alle gebruikers zichzelf (normaal gesproken) upgraden naar het nieuwe pad. Deze afsplitsing wordt de hoofdblockchain, en de oude wordt in sommige gevallen een zij-blockchain of afgestoten.

Wanneer vindt er een hard fork plaats?

Er zijn verschillende redenen waarom een hard fork wordt geïmplementeerd. Bijvoorbeeld voor het corrigeren van belangrijke veiligheidsrisico's in oudere versies van de software. Dit zijn de meest bekende redenen voor het implementeren van een fork:

  • Functionaliteit toevoegen
  • Veiligheidsrisico's corrigeren
  • Een meningsverschil binnen de gemeenschap van een cryptocurrency oplossen
  • Transacties op de blockchain terugdraaien

Met een hard fork kunnen nieuwe functionaliteiten worden toegevoegd of transacties worden teruggedraaid - zoals toen de Ethereum blockchain een hard fork creëerde om de hack op de Ethereum Decentralized Autonomous Organization (DAO) terug te draaien.

Na deze hack stemde de Ethereum gemeenschap bijna unaniem voor een hard fork om tientallen miljoenen aan transacties terug te draaien die een anonieme hacker wegsluisde. De hard fork hielp DAO tokenhouders ook om hun ether (ETH) fondsen terug te krijgen.

Naast bewust geïmplementeerde forks, ontstaan er soms ook ‘toevallige’ forks op een blockchain. Deze doen zich voor wanneer twee of meer blokken tegelijk worden gecreëerd. Toevallige forks worden opgelost wanneer nieuwe blokken aan de blockchain worden toegevoegd en één van de ketens uiteindelijk langer wordt dan de andere. Het blockchainnetwerk laat dan de blokken die in de kortere keten zitten vallen. Deze blokken worden verweesde blokken genoemd.

Wat gebeurt er met coins tijdens een hard fork?

Wie ten tijde van een hard fork cryptocurrency bezit, hoeft zich geen zorgen te maken over zijn coins. Deze gaan namelijk niet verloren, maar gelijke hoeveelheid aan munten verschijnt parallel op de nieuwe fork. Dit wil niet zeggen dat je portfolio ineens verdubbelt, want de nieuwe munten op de nieuwe blockchain krijgen hun eigen waarde.

Stel, je bezit cryptocurrency A die één euro per coin waard is, en je hebt hiervan 100 coins. Na de fork ontvang je eveneens 100 coins in de nieuwe cryptocurrency B, maar op deze blockchain is een coin bijvoorbeeld 5 cent waard. In dit geval heb je dankzij de fork dus 5 euro aan nieuwe crypto ontvangen.

Wat is het verschil tussen een hard fork en een soft fork?

Naast een hard fork is het ook mogelijk om een soft fork op een blockchain uit te voeren. Hard forks en soft forks zijn bijna hetzelfde. Dit omdat wanneer de bestaande code van een cryptocurrency-platform wordt gewijzigd, een oude versie op het netwerk blijft staan terwijl de nieuwe versie wordt gecreëerd. Maar waar zit hem het verschil dan?

Bij een soft fork blijft slechts één van de twee blockchains geldig wanneer gebruikers de update overnemen. Bij een hard fork blijven de oude en de nieuwe blockchain naast elkaar bestaan. Dit betekent dat de software moet worden bijgewerkt om volgens de nieuwe regels te werken. Beide soorten forks creëren dus een splitsing, maar een hard fork creëert twee blockchains en een soft fork is bedoeld om te resulteren in één.

Er zijn echter verschillen in veiligheid tussen hard- en soft forks. Daarom vragen gebruikers en ontwikkelaars vaak om een hard fork, zelfs wanneer een soft fork goed lijkt te kunnen werken. Het herstellen van de blokken in een blockchain vereist een enorme hoeveelheid rekenkracht, maar dat weerhoudt de meeste gebruikers er niet van om toch te kiezen voor een hard fork.

Bekende voorbeelden van een hard fork

Onder de duizenden cryptocurrency’s die er bestaan, komen hard forks regelmatig voor. Maar in de relatief korte geschiedenis van de cryptowereld hebben zich echter ook al enkele grote, beroemde hard forks voorgedaan. Hieronder benoemen we er een paar.

Bitcoin en Bitcoin Cash

Een van de bekendste voorbeelden van een hard fork was de opsplitsing van het Bitcoin-netwerk in 2017 in twee afzonderlijke ketens: Bitcoin (BTC), en een nieuwe, Bitcoin Cash (BCH). De splitsing vond plaats omdat sommige mensen in de gemeenschap het schalingsprobleem van Bitcoin wilden aanpakken. De voorstanders van de hard fork wilden de blokgrootte vergroten, terwijl de anderen daar tegen waren.

Ethereum en Ethereum Classic

Het Ethereum-netwerk splitste zich na een incident in juli 2016. Op dat moment maakten aanvallers gebruik van gebreken in de smart contract code van een prominente applicatie die op Ethereum draaide, genaamd The DAO (een decentrale, leiderloze community met een eigen set smart contracts binnen Ethereum). In reactie daarop implementeerde de Ethereum-gemeenschap een hard fork om alle DAO-gerelateerde transacties terug te draaien en de oorspronkelijke bijdragers van de DAO in staat te stellen hun fondsen terug te vorderen.

Hoewel velen in de gemeenschap de Ethereum hard fork steunden, kozen sommigen ervoor de oorspronkelijke Ethereum blockchain te blijven gebruiken. Die blockchain werd uiteindelijk bekend als Ethereum Classic.

LUNA en Luna Classic

Op de Terra blockchain verloor de TerraUSD (UST) stablecoin in mei 2022 zijn koppeling met de Amerikaanse dollar. De munt crashte samen met zijn zustertoken LUNA en sleurde de hele cryptocurrency markt mee naar beneden.

Om de blockchain te redden, vond er een hard fork plaats, maar zonder nieuwe stablecoin. Op 28 mei werd Terra 2.0 gelanceerd met dezelfde naam: Terra LUNA (LUNA2). De oorspronkelijke blockchain en token werden omgedoopt tot Luna Classic (LUNC).

Hard forks uitgelegd in beeld

Visueel ingesteld? Bekijk dan ook eens deze video met kraakheldere uitleg!

Is door dit artikel je nieuwsgierigheid naar crypto toegenomen? Begrijpelijk, want de ontwikkelingen rondom blockchain technologie zijn reuze interessant. Bekijk onze cryptopedia en lees alles over altcoins en veelbelovende cryptomunten die je bij BLOX kunt vinden.