Valideren van cryptotransacties: mining en staking

Hoe werken crypto-transacties?

Bij normale transacties heb je meestal banken en financiële instellingen die transacties valideren, maar met blockchain transacties heb je het netwerk nodig.

Dit netwerk komt samen om een 'consensus' te bereiken over wie wat bezit. Mensen die dit voor de blockchain doen, leveren in feite een dienst, en daar kunnen ze munten voor verdienen.

De meeste blockchains valideren transacties op twee manieren:

1. Proof of Work (PoW), waarvoor mining nodig is
2. Proof of Stake (PoS), waarbij crypto wordt ingezet

Miners lossen complexe puzzels op om transacties te valideren

Bij Proof of Work blockchains, zoals Bitcoin, strijden miners om complexe cryptografische puzzels op te lossen. De eerste miner die een puzzel oplost, valideert een nieuw blok transacties op de blockchain en verdient cryptobeloningen tijdens dit proces.

Stakers gebruiken hun eigen crypto om transacties te valideren

Bij Proof of Stake blockchains - zoals Ethereum na de Merge - zijn er 'stakers' in plaats van miners. Staken is een minder intensief proces: je zet je eigen crypto in (stake it) om de crypto-transacties van anderen te verifiëren. Iedereen kan het doen en je hebt hier geen dure mining-apparatuur voor nodig.

Meerdere stakers zetten hun crypto tegelijk in, maar het is geluk van de loting wie geselecteerd wordt om de transactie te verifiëren en crypto beloningen te verdienen. Hierbij geldt: hoe hoger de inzet, des te groter de kans op een beloning is.

Verschillen tussen mining en staking

Vergeleken met mining, verbruikt staking veel minder elektriciteit en verwerkt het transacties meestal sneller. Je verdient meestal lagere beloningen met staking in vergelijking met mining, omdat het gemakkelijker is om winst te maken.

Staking is veel minder kapitaalintensief dan mining: bij mining moet je dure mining-apparatuur en elektriciteit aanschaffen, maar bij staking hoef je je crypto enkel voor een bepaalde tijd vast te zetten.