De geschiedenis van Ethereum

Ethereum is een open-source, gedecentraliseerd blockchain-platform dat werd gelanceerd in 2015 door Vitalik Buterin, een jonge programmeur uit Canada. Het doel van Ethereum was om een blockchain te creëren die meer flexibiliteit bood dan de oorspronkelijke blockchain van Bitcoin. In plaats van alleen te worden gebruikt voor digitale valuta, bood Ethereum de mogelijkheid om smart contracts te maken en te gebruiken, waardoor het een veel breder scala aan toepassingen kon ondersteunen.

Het begin van Ethereum

Hoewel de Ethereum blockchain veel oprichters heeft, was Vitalik Buterin degene die in november 2013 het concept van Ethereum uitlegde in een whitepaper. Na Buterins initiële werk sprongen andere mensen aan boord in verschillende functies om het project tot voltooiing te brengen. Vitalik Buterin, Gavin Wood, Charles Hoskinson, Amir Chetrit, Anthony Di Iorio, Jeffrey Wilcke, Joseph Lubin en Mihai Alisie worden allemaal beschouwd als mede-oprichters van Ethereum.

Ethereum kreeg in 2014 aandacht toen Buterin het concept van het blockchain-project in het openbaar bracht tijdens een Bitcoin-conferentie in Miami, Florida. Het project haalde kapitaal op via een initial coin offering (ICO) later datzelfde jaar, door miljoenen dollars aan ETH te verkopen in ruil voor fondsen voor de ontwikkeling van het project. Tussen 22 juli en 2 september 2014 verkocht de verkoop van activa meer dan $ 18 miljoen aan ETH, betaald in Bitcoin.

Hoewel ETH-munten in 2014 konden worden gekocht, ging de Ethereum blockchain pas op 30 juli 2015 live, wat betekent dat ETH-kopers moesten wachten tot de blockchain werd gelanceerd voordat ze hun ETH konden verplaatsen of gebruiken.

Beloning voor het delven van een blok

Ethereum maakte tot september 2022 gebruik van een Proof of Work-consensusmechanisme, wat betekent dat gebruikers hun rekenkracht kunnen inzetten om blokken te 'minen' en zo een beloning te verdienen. De beloning voor het delven van een blok wordt gecreëerd door nieuwe Ether (de native cryptocurrency van het Ethereum-netwerk) te genereren. Deze beloning werd gehalveerd na iedere vijf miljoen blokken, ongeveer elke 4 jaar.

Fases van vooruitgang

De lancering van Ethereum vond plaats in twee fasen: de "Genesis Block" werd op 30 juli 2015 gelanceerd en de eerste fase, genaamd "Frontier", was bedoeld als een minimalistische versie van het netwerk waarmee gebruikers konden experimenteren met smart contracts en het minen van blokken. De tweede fase, genaamd "Frontier thawing", begon in maart 2016, waarbij gebruikers de mogelijkheid kregen om hun Ether te verkopen en te verhandelen.

Op 14 maart 2016 werd de eerste stabiele versie van Ethereum gelanceerd, genaamd "Homestead". De upgrade introduceerde ondersteuning voor smart contracts en verhoogde de veiligheid van het netwerk.

DAO hack

In juni 2016 werd een smart contract genaamd "The DAO" (Decentralized Autonomous Organization) gelanceerd op het Ethereum-netwerk. Het doel was om een gedecentraliseerde organisatie te creëren waarin leden hun eigen fondsen konden beheren en besluiten nemen over welke projecten zouden worden gefinancierd. Leden van The DAO konden aandelen kopen met ethers, waarmee ze stemrecht kregen en een deel van de opbrengsten konden ontvangen.

Helaas werd The DAO gehackt en ongeveer $ 50 miljoen aan Ether gestolen. Dit leidde tot een controversiële hard fork van het Ethereum-netwerk, genaamd "The DAO-fork", waarbij de gestolen Ethers werden teruggestort naar de oorspronkelijke eigenaren. Deze hard fork zorgde voor verdeeldheid in de Ethereum-gemeenschap en leidde tot de creatie van Ethereum Classic (ETC), een afsplitsing van de oorspronkelijke blockchain.

Sindsdien heeft Ethereum meerdere upgrades ondergaan, waaronder de Byzantium- en Constantinople-upgrades, die de netwerkprestaties en de veiligheid verhoogden.

Hard forks uit het verleden

Ethereum is een open-source blockchain-platform en heeft sinds de lancering in 2015 verschillende updates en verbeteringen ondergaan. Een van de manieren waarop dit gebeurt, is door middel van hard forks. Een hard fork is een protocolwijziging die niet compatibel is met eerdere versies van het netwerk, waardoor er een nieuwe blockchain ontstaat. Sommige van de belangrijkste geplande hard forks in de geschiedenis van Ethereum zijn:

• Byzantium (oktober 2017): Deze hard fork verhoogde de veiligheid van het netwerk en verhoogde de efficiëntie van smart contracts.
• Constantinople (februari 2019): Deze hard fork verlaagde de gasprijzen en verhoogde de efficiëntie van het netwerk.
• Istanbul (december 2019): Deze hard fork verhoogde de efficiëntie van het netwerk en voegde meerdere opcode's toe aan de EVM (Ethereum Virtual Machine).
• Berlin (mei 2021): Deze hard fork verlaagde de gasprijzen en verbeterde de efficiëntie van het netwerk.

Ethereum merge

Ethereum Merge is een upgrade voor het Ethereum-netwerk, die de overgang naar een Proof-of-Stake (PoS)-consensusmechanisme heeft vergemakkelijkt en de efficiëntie van het netwerk heeft verbeterd. PoS heeft de Proof-of-Work (PoW)-consensus vervangen, waarbij miners hun computatiekracht gebruiken om transacties te verifiëren en nieuwe blokken toe te voegen aan de blockchain. In plaats daarvan kunnen gebruikers hun ethers voortaan staken, waarbij ze transacties verifiëren en beloond te worden met nieuwe ethers. De Ethereum Merge is een belangrijke stap in de ontwikkeling van Ethereum geweest en zal op de lange termijn waarschijnlijk de groei en de adoptie van de blockchain verder stimuleren.